สิ่งนี้ทำให้นักวิจัยฉีดยาให้หนู ซึ่งแพร่กระจายไปทั่วทั้งระบบ แต่จะปิดเฉพาะเซลล์ประสาทในกระเปาะที่ได้รับการออกแบบมาให้มีตัวรับที่ไวต่อยาที่ออกแบบไว้ วิธีนี้ผู้ตรวจสอบสามารถเลือกและย้อนกลับได้เพื่อปิดการสื่อสารระหว่างส่วนสมองของพันธมิตรกระเปาะ การทดสอบเหล่านี้เผยให้เห็นว่าการระงับสัญญาณของหลอดรับกลิ่นอย่างเรื้อรัง รวมถึงรังสีแกมมา ไม่เพียงแต่กระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมซึมเศร้าในระหว่างการแทรกแซง แต่จะเกิดขึ้นอีกหลายวันหลังจากนั้น เพื่อแสดงผลของการสูญเสียการสั่นของแกมมาในหลอดรับกลิ่น ทีมวิจัยใช้การทดสอบ โรคซึมเศร้า ในหนูทดลองหลายมาตรฐาน รวมถึงการวัดความวิตกกังวลซึ่งเป็นหนึ่งในอาการหลัก เขตข้อมูลนี้ตระหนักดีว่าแบบจำลองสัตว์ของสภาวะทางจิตเวชของมนุษย์จะถูกจำกัด ดังนั้นจึงใช้ชุดทดสอบเพื่อวัดพฤติกรรมซึมเศร้าที่พิสูจน์แล้วว่ามีประโยชน์เมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทดสอบพิจารณาว่าสัตว์จะใช้เวลานานแค่ไหนในพื้นที่เปิดโล่ง (วัดความวิตกกังวล) ไม่ว่าพวกเขาจะหยุดว่ายน้ำเร็วกว่านี้เมื่อจมอยู่ใต้น้ำ (วัดความสิ้นหวัง) ไม่ว่าพวกเขาจะหยุดดื่มน้ำหวาน (มีความสุขน้อยลงในสิ่งต่างๆ) หรือไม่ และไม่ว่า พวกเขาปฏิเสธที่จะเข้าไปในเขาวงกต (หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ตึงเครียด)